胡鬧

胡鬧
(胡鬧, 胡闹) 1.行動沒有道理;胡吵瞎鬧。
葉聖陶 《火災‧祖母的心》: “她深幸自己有見識, 沒有任憑兒子媳婦去胡鬧。”
老舍 《四世同堂》二: “他是個能用理智控制自己的人……不願大喊大叫的胡鬧。”徐懷中《西線軼事》三: “你媽罵你說: ‘再這麼胡鬧, 沒有你的飯吃。 ’”
2.指搞不正當的男女關係。
康濯 《我的兩家房東》: “聽說也胡鬧壞女人哩!”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»